Dziwna sprawa

Co jutro mamy? Kolokwium z logiki. Wszystko tylko nie to. I jeszcze z samego rana. Kiedy ja się wyśpię! Muszę się uczyć, a jeszcze tyle do zrobienia. A gdzie czas dla mnie? 

Już za chwilę wszystko to stanie się rzeczywistością, będzie na porządku dziennym. W końcu! Toż ja tam się cieszę. Zaczną się spotkania ze znajomymi, wspólne wyjścia by robić cokolwiek, kombinowanie jak rozszerzyć swoją dobę tak żeby zmieścić w niej jeszcze jakąś ciekawą pierdołkę. Brakuje mi tego cholernie. Siedziałem tu w Poznaniu całe 3 miesiące co jakiś czas zjeżdżając tylko do rodzinnego miasteczka. Zmęczyły mnie te wakacje. Dużo pracowałem, a jak już miałem czas wolny to połowa z niego uleciała na samotne przechadzki i przemyślenia, bo ludkowie powracali do siebie, albo są zajęci. Zdarzyło się, że ktoś do mnie przyjechał i wtedy było cudownie. Jak wróciłem do siebie na pewno się nie nudziłem. Poznań ma ogromny potencjał! Ja natomiast jestem człowiekiem towarzystwa i żal mi bardzo czasu na gry komputerowe. Gdyby jeszcze były pieniądze, to co innego. Ile można czytać czy oglądać filmów? Od gry na gitarze odpadają mi palce. Chodzenie do kina samemu też nie jest ciekawe. Eventy w wielkim mieście? Zajebiście! Po dziurki w nosie mam ciągłe zagadywanie do kogoś zupełnie obcego. Świetni ludzie, brakuje jednak czegoś stałego. Spontanicznego wyjścia nie zorganizowanego przeze mnie na przykład. Jest w tym i moja wina oczywiście, ale chwile ponarzekać można. ADHD mnie wykańcza... Usiedzieć w mieszkaniu po robocie nawet jest ciężko. Chcę działać! Aktywnie spędzać czas! Nareszcie się zaczyna! Przeszkadzać w tym będzie oczywiście nauka i trochę pracy, ale jestem pewien, że znajdzie się więcej osób z dobrymi pomysłami. Wychodziłem od czasu do czasu z kimś - za mało. Zdecydowanie. Ojjj teraz będzie się działo ;) Ciekawe do kiedy będzie mnie to trzymało jak już zacznie się rok.

Nie jestem do końca pewien czy mnie rozumiecie. Co za człowiek. Jak można tak myśleć?

Ano można. To kto chętny na spacer, sport, gry, wszystko?